Mijn frustratie over de perfecte wereld

 

Mijn frustratie over de perfecte wereld

 

Geboren worden met een ander uiterlijk dan `normaal` is niet niks. Je moet veel operaties ondergaan en nare ingrepen ondergaan, dat maakt je al angstig als kind. Je hebt gelijk het gevoel dat je anders bent dan andere leeftijdgenoten en dan heb je een label op je hoofd. Mensen vinden je anders en behandelen je anders. Waardoor je het als kind veel overtuigingen krijgt en je dus zo naar gaat gedragen weet ik nu.  Je zo gevormd word door angst en stress en je bijzondere uiterlijk dat je gaat geloven dat je minder bent dan een ander.

Om zover te komen en hier boven gaat staan en van niets naar iets te voelen, en dit te veranderen in jezelf is een hele lange weg. Ik heb het gedaan en ben nog steeds mee bezig om mijn belemmerende overtuigingen op te ruimen. Maar het word je moeilijk gemaakt door de mensen in de maatschappij. Met hun vooroordelen en oordelen, je gaat hun geloven en dat maakt het heel moeilijk in jezelf te geloven. Dat je meer bent dan je uiterlijk.

Je wilt niet steeds gestoord worden door mensen die onwetend zijn en dom zijn om op jou te reageren. Dat je gewoon jou leven wilt leven zoals jij dat wilt op jouw manier! Je wilt niet steeds je bewijzen voor een ander. Geen tijd meer wil besteden aan momenten die spannend zijn zoals nieuwe mensen onder ogen komen.

Je wil gewoon normaal gevonden worden. Niet bij een sollicitatie afgewezen worden op je uiterlijk. Omdat ze denken dat je het niet aankunt of niet mooi genoeg bent om achter een receptie te zitten. Of dat ze je door je handicap minder willen betalen.  Je vraagt niet om nagestaard en nageroepen te worden op straat. Je wilt gewoon doen wat jij leuk vind en jouw keuzes in het leven te maken zonder anders en bijzonder gevonden te worden.

Wil je meer inspiratie of tips volg me dan op facebook
https://www.facebook.com/Anderszijnisuniek/

 instagram: anders_zijn_is_uniek